کودک سه ساله شما بيشتر ساعات بيداري خود را با زير سوال بردن هر چيزي که در اطرافش اتفاق مي افتد مي گذراند. او دوست دارد بپرسد «چرا بايد . . . ؟” و تا زماني که پاسخ‌هاي شما ساده و دقيق باشند، به دقت توجه خواهد کرد. احساس نکنيد که بايد قوانين خود را به طور کامل توضيح دهيد. او هنوز نمي تواند چنين استدلالي را درک کند و به هر حال به آن علاقه اي ندارد. اگر سعي کنيد اين نوع مکالمه “جدي” داشته باشيد، خواهيد ديد که او به فضا خيره شده يا توجهش را به موضوعات سرگرم کننده تري معطوف مي کند، مانند اسباب بازي در سراسر اتاق يا کاميوني که از بيرون پنجره مي گذرد. در عوض، گفتن به او کاري انجام دهد “چون براي شما خوب است” يا “تا آسيب نبينيد” براي او منطقي تر از توضيح دقيق خواهد بود.

سؤالات انتزاعي تر «چرا» فرزند شما ممکن است دشوارتر باشد، تا حدي به اين دليل که ممکن است صدها مورد در روز وجود داشته باشد و همچنين به اين دليل که برخي از آنها پاسخي ندارند – يا هيچ کدام که شما نمي دانيد. اگر سوال اين است که “چرا خورشيد مي تابد؟” يا “چرا سگ نمي تواند با من صحبت کند؟” مي‌توانيد به چيزي که نمي‌دانيد پاسخ دهيد يا با يافتن کتابي درباره خورشيد يا سگ‌ها، او را دعوت کنيد تا به اين سؤال بيشتر نگاه کند. حتما اين سوالات را جدي بگيريد. همانطور که انجام مي دهيد، به گسترش دانش فرزندتان کمک مي کنيد، کنجکاوي او را تغذيه مي کنيد و به او مي آموزيد که واضح تر فکر کند.

وقتي کودک سه ساله شما با چالش هاي يادگيري خاصي روبرو مي شود، استدلال او را هنوز يک طرفه مي بينيد. او هنوز نمي تواند يک موضوع را از دو زاويه ببيند، و همچنين نمي تواند مشکلاتي را که مستلزم آن هستند که همزمان به بيش از يک عامل نگاه کند، حل کند. براي مثال، اگر دو فنجان مساوي آب برداريد و يکي را در ظرفي کوتاه و چاق و ديگري را در ظرفي بلند و لاغر بريزيد، احتمالاً مي‌گويد ظرف بلند آب بيشتري نسبت به ظرف کوتاه دارد. حتي اگر براي شروع دو فنجان مساوي را ببيند و ريختن شما را تماشا کند، همان پاسخ را خواهد داد. طبق منطق او، ظرف بلندتر “بزرگتر” است و بنابراين بايد بيشتر نگه دارد. در حدود هفت سالگي، بچه‌ها بالاخره مي‌فهمند که قبل از رسيدن به پاسخ، بايد جنبه‌هاي مختلف يک مشکل را بررسي کنند.

در حدود سه سالگي، حس زمان کودک شما بسيار واضح تر مي شود. حالا او روال روزانه خودش را مي‌داند و سخت تلاش مي‌کند تا کارهاي روزمره ديگران را بفهمد. براي مثال، او ممکن است مشتاقانه مراقب حامل پستي باشد که هر روز مي‌رسد، اما گيج شود که از هر هفت روز فقط يک روز زباله جمع‌آوري مي‌شود. او مي‌فهمد که برخي از رويدادهاي خاص، مانند تعطيلات و تولدها، هر چند وقت يک‌بار اتفاق مي‌افتد، اما حتي اگر بتواند به شما بگويد چند سال دارد، هيچ حس واقعي از طول يک سال نخواهد داشت.

اما اگر در مورد رشد کودک سه ساله خود سؤال يا نگراني داريد، بايد آن را با پزشک اطفال خود در ميان بگذاريد. اگر او موافقت کند که دليلي براي نگراني وجود دارد، او فرزند شما را براي آزمايش بيشتر معرفي مي کند.

در سن چهار سالگي، کودک شما شروع به کشف بسياري از مفاهيم اساسي مي کند که با جزئيات بيشتري در مدرسه آموزش داده مي شوند. مثلاً الان مي فهمد که روز به صبح، بعدازظهر و شب تقسيم مي شود و فصول مختلفي دارد. زماني که پنج ساله مي شود و وارد مهد کودک مي شود، ممکن است برخي از روزهاي هفته را بشناسد و هر روز با ساعت و دقيقه اندازه گيري شود. او همچنين ممکن است ايده هاي اساسي شمارش، الفبا، روابط اندازه (بزرگ در مقابل کوچک)، و نام اشکال هندسي را درک کند.

کتاب‌هاي خوب بسياري براي کودکان وجود دارد که اين مفاهيم را به تصوير مي‌کشند، اما مجبور نباشيد در کارها عجله کنيد. هيچ مزيتي براي او وجود ندارد که آنها را به اين زودي ياد بگيرد، و اگر او احساس کند که اکنون براي اجرا تحت فشار است، ممکن است زماني که به مدرسه مي‌رود در مقابل يادگيري مقاومت کند.

بهترين رويکرد اين است که به کودک خود طيف وسيعي از فرصت هاي يادگيري را ارائه دهيد. به عنوان مثال، اگر قبلاً اين کار را نکرده ايد، اين بهترين سن براي معرفي او به باغ وحش ها و موزه ها است. بسياري از موزه ها داراي بخش هاي ويژه اي هستند که براي کودکان طراحي شده است، جايي که او مي تواند به طور فعال فرآيند يادگيري را تجربه کند. در عين حال بايد به علايق و استعدادهاي خاص او احترام بگذاريد. اگر کودک شما بسيار هنرمندانه به نظر مي رسد، او را به موزه ها و گالري هاي هنري ببريد يا اجازه دهيد کلاس هنر پيش دبستاني را امتحان کند. همچنين، اگر هنرمندي را مي شناسيد، او را براي بازديد ببريد تا ببيند استوديو چگونه است. اگر او بيشتر به ماشين‌ها و دايناسورها علاقه دارد، او را به موزه تاريخ طبيعي ببريد، به او کمک کنيد ساخت مدل‌ها را بياموزد و کيت‌هاي ساخت و ساز را در اختيار او قرار دهيد تا بتواند ماشين‌هاي خود را بسازد. علايقش هرچه باشد، مي‌توانيد از کتاب‌ها براي پاسخ به سؤالات او استفاده کنيد و افق‌هاي او را حتي بيشتر باز کنيد. بنابراين، در اين سن، کودک شما بايد لذت يادگيري را کشف کند تا زماني که آموزش رسمي خود شروع مي شود، خودانگيخته شود.

همچنين خواهيد ديد که، علاوه بر کاوش در ايده هاي عملي، احتمالاً کودک چهار ساله شما سؤالات «جهاني» زيادي در مورد موضوعاتي مانند منشأ جهان، مرگ و مردن، و ترکيب خورشيد و آسمان. به عنوان مثال، اکنون سؤال کلاسيک “چرا آسمان آبي است؟” را مي شنويد؟ مانند بسياري از والدين ديگر، شما ممکن است در پاسخ به اين سؤالات مشکل داشته باشيد، به خصوص به زبان ساده اي که فرزندتان آن را درک مي کند. همانطور که با اين مسائل دست و پنجه نرم مي کنيد، پاسخ هاي خود را جعل نکنيد. در عوض به کتاب هاي کودکان که به آنها مي پردازد تکيه کنيد. کتابخانه محلي شما بايد بتواند کتاب هاي مناسب سن را براي کمک به شما توصيه کند.

منبع :  http://koodakdif.ir/%d8%b1%d8%b4%d8%af-%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%ae%d8%aa%db%8c-%d8%af%d8%b1-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9%d8%a7%d9%86-%d9%be%db%8c%d8%b4-%d8%af%d8%a8%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d9%86%db%8c/